روابط عمومی یکی از مولفههای اساسی هر فعالیت تجاری است.
روابط عمومی شامل ارسال پیامهای مرتبط با برند تجاری، تبلیغات روی محصولات جدید یا برقراری ارتباط در زمان بحران است.
فعالیتهای روابط عمومی فقط به اندازه رسانه هایی که از طریق آنها منتشر میشوند، موثر هستند.
ظهور اینترنت و فناوریهایی مانند ایمیل به روابط عمومی یک مزیت ارتباطی قابل توجه میبخشد.
اما هیچ کس نمیتوانست پیش بینی کند ظهور رسانه های اجتماعی در شکلگیری آینده روابط عمومی تا چه حد ضروری اند.
بیایید نگاهی به نقش تکامل یافته رسانه های اجتماعی در روابط عمومی و تاثیر رسانه های اجتماعی بر نحوه تغییر کار متخصصان روابط عمومی بیندازیم.
نقش رسانه های اجتماعی در روابط عمومی
این رسانه ها برای متخصصان حوزه روابط عمومی قابلیتهای ارتباطی فراهم میکنند که برای حفظ موفقیت روابط بین سازمانی بسیار مهم است.
سایتهایی مانند فیسبوک، رددیت، توئیتر و لینکداین بسترهایی هستند که برندها میتوانند پیامهای خود را به مخاطبان برسانند.
سایتهای رسانه های اجتماعی نه تنها بلندگوهای دیجیتالی هستند.
بلکه این سایتها برای تسهیل ارتباط دو طرفه بین برند و مردم نیز بسیار مناسب هستند.
دقیقاً مانند رادیو، تلویزیون و روزنامههای دوره روابط عمومی سنتی، رسانه های اجتماعی در کل به عنوان کانالی فعالیت میکنند که از طریق آن پیامهای روابط عمومی به اشتراک گذاشته میشود.
روش هایی که رسانه های اجتماعی از طریق آنها روابط عمومی را بهبود می بخشند
برقراری ارتباط
از طریق ارتباط دو طرفه مقرون به صرفه توسط رسانه های اجتماعی، برندها از پخش کننده به افرادی که توانایی گوش دادن به مخاطبان خود را دارند، تبدیل میشوند.
پیش از این پیامهای روابط عمومی از طریق رسانه های چاپی، رادیو و سرانجام تلویزیون به اشتراک گذاشته میشد.
ماهیت همه اینها ارتباط یک طرفه بود، چون خواننده نمیتوانست به پیامی که دریافت میکند، پاسخی دهد.
اکنون مشتری میتواند بلافاصله پس از دریافت پیام روابط عمومی اقدام به پاسخدهی کند.
مصرف کنندگان از طریق رسانه های اجتماعی میتوانند با ارسال پیام مستقیم یا اظهارنظر در مورد یک مقاله با شرکت ارتباط برقرار کنند.
مخاطبان
رسانه های سنتی برای دستیابی به مخاطبان زیاد با پیامهای روابط عمومی بسیار مناسب هستند.
خوانندگان روزنامه ممکن است کم باشد، اما هنوز تعداد زیادی از تماشاگران تلویزیون، شنوندگان رادیو و خوانندگان مجلات سرجای خود هستند.
مشکلی که در بینندگان رسانه های سنتی وجود دارد این است که اطلاعات زیادی در مورد مخاطبان آنها وجود ندارد.
هنگام انجام فعالیتهای روابط عمومی از طریق این رسانه ها، متخصصان روابط عمومی از اطلاعات دموگرافیک و علاقه کاربر برای یافتن مخاطبان ایده آل استفاده میکنند.
آنها همچنین میتوانند در مورد نحوه پاسخگویی خوانندگان پیام و اقدامات آنها در این زمینه بازخورد بگیرند.
محتوا
پیامهای روابط عمومی، قبل از اینترنت فقط به چند نوع محتوا محدود شده بود.
عمدتا متن و تصاویر از طریق رسانههای چاپی، پیامهای صوتی از طریق رادیو و در نهایت محتوای دیداری و شنیداری از طریق تلویزیون منتشر میشد.
امروزه فعالان حوزه روابط عمومی میتوانند با درگیر کردن منظم محتوای چندرسانه ای در یک بستر واحد به مخاطبان زیادی دسترسی پیدا کنند.
این بدان معنی است که پیام ها می توانند در طیف وسیعی از قالبهای مختلف، در چندین کانال رسانه های اجتماعی ادغام شوند.
تنوع محتوا قابل اشتراک در دسترس متخصصان روابط عمومی با رسانه های اجتماعی افزایش مییابد.
در رسانه های اجتماعی هر پیامی اعم از ویدیویی، صوتی، تصویری، متنی و یا حتی مقالات وبلاگ و سایر محتوای شخص ثالث میتواند بلافاصله به اشتراک گذاشته شود.